ایام سوگواری

 

وبلاگ کلبه عاشقان خدا از طرف خود و شهیدان ایام سوگواری ابا عبدالله الحسین را به تمامی عاشقان و دلباختگان این امام معصوم و رهپویان شهدای صدر اسلام تسلیت عرض می کند و امیدواریم در تمامی مراحل زندگی الگوی یا حسین را بر پیشانی خود بسته و ادامه دهنده راه آن پیشوایان و شهیدان عزیز باشیم .  

به گفته تمامی شهیدان که در  وصیت نامه های این عزیزان به چشم میاد می بینیم که نوشته اند پیرو خط رهبری و عزادار حسینی باشیم که هر چه داریم از این معصومان داریم . 

وصیت نامه شهید علی پاشایی

 بسم الله الرحمن الرحیم

«ربنا لا تزغ قلوبنا بعد از هدیتنا و هبلنا من لدنّک رحمه انّک انت الوهاب ربنا افرغ علینا صبرا و ثبت اقدامنا و ابصرنا علی القوم الکافرین»

با حمد و سپاس بی کران به پروردگار عالمیان که باز رحمت بی پایانش شامل حال ما شده و می خواهیم  دوباره بر صف مشرکان زنیم تا بتوانیم اسلام عزیز را از مظلومیت برهانیم.

نمی دانم از کجا شروع کنم چه بگویم و چه بنویسم با اینکه حال عازم عملیات هستم نمی توانم وصیت و یا حداقل سفارشی به خانواده و امت قهرمانمان کنم خدایا خودم قصور کرده ام چطور بگویم و بنویسم که در حقّ امام و اسلام و انقلاب قصور نکنید،چطور بنویسم که گناه نکنید در حالی که سراپا گناهم.

ای رحمان و ای رحیم ای مهربانتراز پدر و مادرم و ای معبودا به حق فاطمه زهرا و فرزندانش قسم که درشب عملیات دستم بگیر و از درگاهت مران که جز تو با این عصیان به هیچ دری راهم نمی دهند.آری آری خود خوب می دانم که لایق نیستم به دیدارت بیایم یا غیاث المثتغیثین و یا رب العاصی و یا غفار گناهانم ببخش و مرا هم قبول نما.

بار الها خود آگاهی که توان وصیت کردن ندارم و خود را معصیت کار می دانم ولی چاره ای نیست مجبورم.عزیزانم شما را به خدا و به شهیدان قسم می دهم سعی کنید از گناه دوری کنید و معصیت نکنید به خدا این دنیا فانی است و فنا می شود و می گذرد.قدر لحظه ها را بدانید زمینه برای رسیدن به خدای تبارک و تعالی و مولای خویش زیاد فراهم است همیشه از مولای خویش بخواهید که شما را مبری از گناه و معصیت کند.چه زیبا می گوید روحمان سید پیر جماران،عالم محضر خداست در محضر خدا معصیت نکنید.

کلام شهید دکتر مصطفی چمران

 

رقص مرگ !

متن زیر آخرین نوشته دکتر چمران می باشد که چند دقیقه قبل از شهادت آن را نگاشته است :

(( ای حیات ! با تو وداع می کنم ، با همه مظاهر و جبروتت . ای پاهای من ! می دانم که فداکارید ، و به فرمان من مشتاقانه به سوی شهادت – صاعقه وار به حرکت در می آیید ، اما من آرزویی بزرگتر دارم . به قدرت آهنینم محکم باشید . این پیکر کوک ، ولی سنگین از آرزوها و نقشه ها و امیدها و مسئولیت ها را به سرعت مطلوب به هر نقطه دلخواه برسانید . در این لحظات آخر عمر ، آبروی مرا حفظ کنید . شما سالهای دراز به من خدمتها کرده اید . از شما آرزو می کنم که این آخرین لحظه را به بهترین وجه ، ادا کنید . ای دستهای من ! قوی و دقیق باشید . ای چشمان من ! تیزبین باشید . ای قلب من ! این لحظات آخرین را تحمل کن . به شما قول می دهم که پس از چند لحظه همه شما در استراحتی عمیق و ابدی آرامش خود را برای همیشه بیابید . من چند لحظه بعد به شما آرامش می دهم ، آرامشی ابدی . چه ، این لحظات حساس وداع با زندگی و عالم ، لحظات لقای پروردگار و لحظات رقص من در برابر مرگ باید زیبا باشد . ))

در راه تو

من مسئولیت تام دارم که در مقابل شداید و بلایا بایستم ، تمام ناراحتی ها را تحمل کنم رنجها را بپذیرم ، چون شمع بسوزم و راه را برای دیگران روشن کنم .

ای خدا، من باید از نظر علم از همه برتر باشم تا مبادا که دشمنان ، مرا از این راه طعنه زنند . باید به آن سنگ دلانی که علم را بهانه کرده و به دیگران فخر می فروشند ثابت کنم که خاک پای من هم نخواهند شد . باید همه آن تیره دلان مغرور و متکبر را به زانو در آورم ، آنگاه خود خاضع ترین و افتاده ترین فرد روی زمین باشم .

ای خدای بزرگ ، این ها که از تو می خواهم چیزهائیست که فقط می خواهم در راه تو به کار اندازم و تو خوب می دانی که استعداد آن را داشته ام .

تو ای خدای من ، می دانی که جز راه تو و کمال و جمال تو آرزویی ندارم ، آنچه می خواهم آن چیزی است که تو دستور داده ای و می دانی که عزت و ذلت به دست توست و می دانم که بی تو هیچ ام و خالصانه از تو تقاضای کمک و دستگیری دارم .

زندگینامه مجاهد شهید حجه الاسلام سید علی اندرزگو

 

سید علی اندرزگو چریک سرخی که هر سپیده را با وضو از اقیانوس عظیم قرآن و نهج البلاغه آغاز می کرد و سرود صبح گاهش زیارت عاشورا بود . زین رو مجاهدی شد که نامش لرزه بر اندام شغالان امنیتی طاغوت می انداخت و تمامی آن دستگاه جهنمی را هراسان و ترسان به دنبال خویش می کشانید . اندرزگو یکی از تربیت یافتگان مکتب اهل بیت بود . شهیدی که در پیشرفت و ارتقای معارف این مکتب آنقدر پیش رفت تا به مرز شهادت رسید . سید علی اندرزگو در ظهر رمضان سال 1317 شمسی به دنیا آمد و در غروب رمضان سال 1357 شمسی به مولایش علی ( ع ) اقتدا کرد و با پیکری خونین به دیدار پروردگار شتافت . شهید اندرزگو از سن هفت سالگی به مدرسه رفت و تا کلاس ششم در مدرسه فرخی درس خواند . دوازده ساله بود که در یک مغازه نجاری شروع بکار کرد و پس از کلاس ششم بنا به خواسته خودش به درس طلبگی پرداخت . او روزها کار میکرد و شبها درس می خواند از همان دوران نوجوانی فردی فوق العاده باهوش و مهربان بود و به همه محبت میکرد . شهید اندرزگو کسی بود که در سن 13 سالگی در خیابان فریاد میزد این چه مملکتی است ؟ این چه شاهی است ؟